کربن دیسولفید، این گاز بیرنگ و فرار با
بوی گند تخممرغ، از دیرباز مورد توجه دانشمندان و صنعتگران بوده و کاربردهای
متعددی در عرصههای مختلف علم و صنعت یافته است. در این مقاله، سفری به تاریخچه،
ساختار، خواص، کاربردها و خطرات کربن دیسولفید خواهیم داشت و بیشتر به این ترکیب
شگفتانگیز خواهیم پرداخت.
تاریخچه:
ریشههای کشف کربن دیسولفید به دوران
باستان باز میگردد. شواهدی از استفاده از این ترکیب در مصر باستان برای مومیایی
کردن اجساد و در چین باستان برای تولید آتشبازی وجود دارد. در قرن هفدهم میلادی،
شیمیدان فرانسوی به نام "آنتوان لاووازیه" نام این ترکیب را "کربن
دیسولفید" گذاشت و به طور علمی آن را مورد بررسی قرار داد.
ساختار:
کربن دیسولفید از دو اتم کربن و دو
اتم گوگرد تشکیل شده است. این اتمها به صورت خطی به یکدیگر متصل هستند و ساختار
مولکولی آن شبیه به مولکول دیاکسید کربن
(CO2) است. پیوند بین اتمهای کربن و گوگرد
در کربن دیسولفید پیوندی کووالانسی قطبی است و به همین دلیل این ترکیب دارای
قطبیت الکتریکی بالایی است.
خواص:
- حالت
فیزیکی:
گاز در دمای اتاق و فشار معمولی
- رنگ: بیرنگ
- بو: گند
تخممرغ
- نقطه
جوش: 46 درجه سانتیگراد
- نقطه
انجماد:
-112 درجه سانتیگراد
- چگالی: 1.26 گرم
بر سانتیمتر مکعب
- حلالیت: محلول
در آب، اتانول، اتر و حلالهای آلی دیگر
- سمیت: سمی
و خطرناک برای سلامتی
کاربردها:
- حلال: کربن
دیسولفید به دلیل حلالیت بالا برای طیف وسیعی از مواد آلی، از جمله چربیها،
روغنها، رزینها و لاستیکها، به عنوان یک حلال پرکاربرد در صنایع مختلف از
جمله داروسازی، نساجی، رنگ و رزین و صنایع شیمیایی استفاده میشود.
- پیش
ماده: کربن دیسولفید به عنوان یک پیش ماده مهم در سنتز ترکیبات
آلی گوگرددار، مانند دیتیوکرباماتها، تیوآمیدها و ایزوتیازولات، در صنایع
مختلف از جمله داروسازی، کشاورزی و صنعت لاستیک استفاده میشود.
- عامل
کاهنده:
کربن دیسولفید به عنوان یک عامل
کاهنده در برخی از واکنشهای شیمیایی آلی، مانند واکنش هالید آلی با تیواسیل،
در صنایع شیمیایی و داروسازی استفاده میشود.
- منبع
گوگرد:
کربن دیسولفید میتواند به
عنوان منبع گازی گوگرد در فرایندهای مختلف، مانند ولکانش لاستیک و تولید اسید
سولفوریک، در صنایع مختلف از جمله لاستیکسازی و شیمیایی استفاده میشود.
- ایجاد
شرایط غیراکسیداسیونی:
کربن دیسولفید به دلیل خاصیت
کاهندگی خود میتواند برای ایجاد شرایط غیراکسیداسیونی در راکتورهای شیمیایی،
به ویژه در واکنشهای حساس به اکسیژن، در صنایع شیمیایی و داروسازی استفاده
شود.
- کشاورزی: کربن
دیسولفید به عنوان یک آفتکش در کشاورزی برای مبارزه با آفات مختلفی از جمله
سوسکها و مورچهها استفاده میشود. (توجه: استفاده از کربن دیسولفید در
کشاورزی به دلیل خطرات زیستمحیطی آن محدود شده است.)
خطرات
- قابلیت
اشتعال:
کربن دیسولفید یک ماده بسیار
قابل اشتعال است و بخارات آن میتواند با هوا مخلوط شده و به راحتی منفجر شود.
- خورندگی: کربن
دیسولفید میتواند به برخی از مواد، مانند فلزات و پلاستیکها، آسیب برساند.
- اثرات
زیستمحیطی:
استفاده از کربن دیسولفید در
کشاورزی میتواند به آلودگی خاک و آب و همچنین آسیب به حیات وحش منجر شود.
نکات ایمنی:
- استفاده
از تهویه مناسب:
هنگام کار با کربن دیسولفید،
باید از تهویه مناسب برای جلوگیری از تجمع بخارات آن در محیط استفاده شود.
- پوشیدن
تجهیزات محافظتی:
هنگام کار با کربن دیسولفید،
باید از دستکش، عینک و لباس محافظ مناسب استفاده شود.
- ذخیرهسازی
صحیح: کربن دیسولفید باید در ظروف دربسته و در مکانی خنک و خشک
نگهداری شود.
- آگاهی
از خطرات:
قبل از کار با کربن دیسولفید،
باید از خطرات آن و دستورالعملهای ایمنی مربوطه آگاهی کامل داشته باشید.
جایگزینها:
با توجه به خطرات و اثرات زیستمحیطی
کربن دیسولفید، تلاشهایی برای یافتن جایگزینهای ایمنتر برای این ترکیب در حال
انجام است. برخی از جایگزینهای بالقوه عبارتند از:
- دیمتیل
سولفوکسید (DMSO):
این ترکیب حلالیت بالایی دارد و
سمیتر از کربن دیسولفید نیست.
- N-متیل پیرولیدون (NMP): این
ترکیب حلالیت بالایی دارد و از نظر زیستمحیطی کمخطرتر از کربن دیسولفید
است.
- سوپرکربن
دیسولفید (SCDS):
این ترکیب حلالیت بالایی دارد و
از نظر سمی و اشتعالپذیری کمخطرتر از کربن دیسولفید است.
نتیجهگیری:
کربن دیسولفید ترکیبی
با کاربردهای فراوان در صنایع مختلف است. با این حال، به دلیل سمیت، قابلیت اشتعال
و اثرات زیستمحیطی آن، باید با احتیاط و با رعایت دستورالعملهای ایمنی مربوطه از
آن استفاده کرد. تلاش برای یافتن جایگزینهای ایمنتر برای این ترکیب در حال انجام
است و امیدواریم در آینده شاهد استفاده از این ماده به روشی ایمنتر و پایدارتر
باشیم